Uzun bir aradan ve aslında birikmiş anılardan sonra nihayet bir şeyler yazma fırsatı bulabiliyorum. Mevsimin bahara dönmesiyle birlikte çiçeği burnunda bisikletli olarak beni yine pedallama heyecanı sardı tabii. Havanın, son dakika bile olsa, nasıl bir hamle yapacağını kestirmenin zor olduğu bu aylarda yollara düşmek riskleri de göze almayı gerektiriyor. :) Biz de yine böyle bir günde, üstelik havanın koyu karanlık, rüzgarlı ve yağışlı olduğuna aldırmadan Bisikletliler Derneğinin düzenlendiği "Sağlıklı Yaşam İçin Bisiklet Sür!" etkinliğine katıldık. Aslında katıldık demek çok iddialı olur, çünkü ben zaman aralığını yanlış hatırladığım için maalesef toplu sürüş içinde bulunamadık. Kaldı ki bulunsak da tahminim topluluktan çok kopuk bir mesafeden takip ediyor olurduk. Bağdat Caddesi sabah erken saatlerde trafiğe kapanmıştı. Ancak taş çatlasın 45 dakika o caddenin sessizliğinin ve her şeye rağmen inatla caddeye fırlamaya hazır araçların bizlere yol vermesinin keyfini sürebildik diyebilirim.
Dönüş yolunda sahildeki Beltur'lardan birine sığındık. Hem şiddetini arttıran yağmurdan biraz kaçmak ve hem de günün sabah kahvesini mis gibi toprak kokusu eşliğinde içmekti niyetimiz. Fakat bizim dinlenme molası, zaman zaman yavaşlayan ama çoğu zaman şiddetini arttıran yağmurdan tamamen kurtulmamıza yetmedi. Bir şekilde eve dönmek zorunda olduğumuzdan, yağmura aldırmadan yola düştük. Sahil boyunca tek tük de olsa koşu yapan ya da pedallayan insanları görünce de, tek çılgın biz değiliz diye içimiz rahat eve döndük. Biraz ıslanmış olarak...
Yağmurlu havada en keyiflisi ise, önünüze aniden fırlayacak bir çocuğun, inatla bisiklet yolundan yürüyen bir yayanın karşınıza çıkma ihtimalinin çok düşük olması. Bunun yanında yağmur damlalarının denize düşüşünü, rüzgarın ve kulaklığınızdan gelen müziğin eşliğinde seyretmek de bu keyfi daha renklendirenlerden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder